Χωρίζω... πώς να αποφύγω τις συγκρούσεις;

Οι έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν το 10% των διαζυγίων εμπεριέχουν συγκρούσεις. Το 10 % αυτού του 10% αφορά μια μόνιμη συγκρουσιακή κατάσταση που δεν θα αλλάξει ποτέ. Τα καλά νέα είναι ότι ο αριθμός των συγκρουσιακών διαζυγίων που δεν θα αλλάξουν ποτέ είναι μια μικρή μερίδα του όλου πληθυσμού που φτάνουν στο διαζύγιο. Αν δεν ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία, οι πιθανότητες λένε ότι δεν θα βρεθούν ποτέ. Αλλά όσοι ανήκουν, σίγουρα ζουν κάτι πολύ δύσκολο. Η ζωή τους είναι γεμάτοι καβγάδες με τον άλλον γονέα, συνεχείς προσπάθειες αποφυγής αυτών των εντάσεων, συνεχείς επαφές με νομικούς, με ειδικούς, πολλαπλές αξιολογήσεις για την επιμέλεια, και παρουσίες σε δικαστήρια. Πολύ σκληρό και μόνο που το διαβάζετε υποθέτω.
Ποια μπορεί να είναι τα θέματα που συντηρούν το κλίμα των συγκρούσεων αυτών; Σχεδόν τα πάντα!

Τα οικονομικά θέματα. Το διαζύγιο σημαίνει συντήρηση 2 νοικοκυριών αντί ενός, συνήθως με τα ίδια έσοδα. Η διατροφή και η κάλυψη των αναγκών των παιδιών είναι πηγή εντάσεων η οποία πυροδοτεί συγκρούσεις σε ασύλληπτη ταχύτητα.

Ο τρόπος ανατροφής των παιδιών. Κάθε ζευγάρι αρχικά μπορεί να έχει διαφορετικές απόψεις για τον τρόπο που θα το μεγαλώσουν τα παιδιά τους αλλά με το πέρασμα του χρόνου συγκλίνουν σε κοινή οδό. Είτε ο ένας επιβάλλεται σε κάποιο θέμα είτε συμφωνούν και εξ` αρχής. Το αποτέλεσμα είναι ότι εμφανίζονται σε κοινή θέση απέναντι στα παιδιά. Όταν όμως χωρίζουν, συνήθως ο καθείς επιστρέφει στις αρχικές του διαφορετικές ιδέες. Κι αυτό φέρνει συγκρούσεις.

Προσωπικά συσσωρευμένα συναισθήματα. Το διαζύγιο είναι μια νομική διαδικασία που δεν αγγίζει συναισθηματικά επίπεδα. Παντρεύονται συνήθως με θετικά συναισθήματα και πλάνα για μια ζωή μαζί. Αλλά συμβαίνουν διάφορα τα οποία τους οδηγούν στην λύση του γάμου τους. Συναισθήματα ποίκιλλα πριν ή αφού έχουν ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες. Μία από τις ερωτήσεις μου αφορά αυτό ακριβώς. Θέλουν χρόνο για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν συναισθήματα στον λόγο τους αλλά η αναγνώριση τους είναι υψίστης σημασίας γιατί αυτά θα χρειαστεί να επουλώσουν προκειμένου να μην συνεχίζουν να σχετίζονται με τον τρόπο που τους οδήγησε σε αυτά τα συναισθήματα και σε συγκρούσεις που σπάνε κάθε ρεκόρ έντασης.

Ρόλοι. Δυστυχώς, πολλοί γονείς ανταγωνίζονται για τον χρόνο που θα έχουν με τα παιδιά τους. Μερικοί γονείς λαθεμένα πιστεύουν ότι αν έχουν τα παιδιά, το δικαστήριο θα κρίνει αυτούς ως καλύτερους γονείς. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Αυτή η μάχη δεν είναι μόνο ψυχοφθόρα (σε χρήματα και συναισθήματα) αλλά και ο δρόμος για συχνότερες εντάσεις, με ισχυρισμούς και κατηγορίες για κακοποίηση, κακή αντιμετώπιση και έλλειψη ορθής κρίσης.

Έλεγχος. Μερικοί θεωρούν ότι δεν πρόκειται να ευτυχίσουν αν δεν ελέγχουν την ζωή του άλλου γονέα και γι αυτό προσπαθούν να τον κερδίσουν – φτάνοντας σε άκρα - με αποτέλεσμα τεράστιες συγκρούσεις. Αισθάνονται πληγωμένοι, ντροπιασμένοι, εγκαταλελειμμένοι, ανάξιοι και όντας πεινασμένοι για εκδίκηση θεωρούν ότι αν «πληρώσει» ο άλλος, θα μειωθεί ο δικός τους πόνος.

Νέος σύντροφος. Αίσθημα ταραχής με την ανακοίνωση νέας σχέσης ακόμα και σε γονείς που τα καταφέρνουν εξαιρετικά στα θέματα των παιδιών τους. Και μόνο στην σκέψη ότι ένας ενήλικας που δεν γνωρίζουν θα έχει επαφή με το παιδί τους, αναστατώνονται. Μερικές φορές το νέο άτομο ξεπερνάει τα όρια και προσπαθεί να πάρει ρόλο γονέα. Και υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά δεν συμπαθούν το νέο άτομο και δεν θέλουν χρόνο με τον άλλον γονέα πια. Γονείς με την αίσθηση απειλής για τον ρόλο τους καταλήγουν σε εντάσεις.

Η πραγματικότητα είναι ότι τα παιδιά πληρώνουν πολύ ακριβά τις εντάσεις των γονέων τους. Τεράστιες και με διάρκεια συνέπειες. Κι αυτό ισχύει είτε οι γονείς παραμένουν μαζί είτε έχουν χωρίσει. Η σύγκρουση και όχι το διαζύγιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τα παιδιά.

Πώς να μειώσετε τις συγκρούσεις;

Αναλάβετε την ευθύνη της δικής σας ζωής και των αποφάσεών σας.
Χρειάζεστε υγιή όρια με τον γονέα του παιδιού σας. Αφού έχετε πάρει την απόφαση να μην είστε πια μαζί, η ευθύνη σας για τη ζωή του άλλου εξαφανίζεται. Φυσικά πάντα θα έχετε σχέση λόγω του παιδιού απλά καλό είναι να μείνετε στα γονικά θέματα και μέχρι εκεί.
Φτιάξτε ένα ολοκληρωμένο γονικό πλάνο. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε και στο βιβλίο μου “Με..χωρίζουν” που είναι ένας πρακτικός οδηγός με ασκήσεις για γονείς που χωρίζουν.
Όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές– ή και καμία αν δεν είναι κάτι επείγον -στο πρόγραμμα των παιδιών. Προσαρμόστε το πρόγραμμά σας στις γονικές υποχρεώσεις κι όχι αντίστροφα.
Φροντίστε τον εαυτό σας και δείτε προσωπικά θέματα που προκαλούν πρόβλημα. Κατανοήστε και να διαχειριστείτε τον θυμό σας.
Δημιουργήστε έναν μηχανισμό για τη λήψη αποφάσεων και επίλυση διαφωνιών.
Μείνετε σταθεροί στις οικονομικές συμφωνίες.
Και τέλος, αν δεν λειτουργούν καλά τα πράγματα, ακολουθήστε διαφορετική προσέγγιση, αναζητώντας λύσεις κι όχι εντάσεις.

health4you.gr

Θεοδωρακοπούλου Ιωάννα, MSc
Συμβουλευτικός Ψυχολόγος