Στα πρόθυρα του οικονομικού αφανισμού πριν από μία δεκαετία, στην κορυφή της Μπουντεσλίγκα σήμερα, για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η Ντόρτμουντ διένυσε τη διαδρομή με σύμβουλο τη σύνεση, τη μεθοδικότητα και κυρίως με υπομονή και ζει ξανά τις ένδοξες μέρες της δεκαετίας του 90’ όταν κατέκτησε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα, το 1995 και το 1996, ένα Τσάμπιονς Λιγκ το 1997, στο Μόναχο, με αντίπαλο τη Γιουβέντους, ενώ συμμετείχε στους διπλούς τελικούς του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, το 1993, όπου είχε νικηθεί εύκολα από τη «μεγάλη κυρία» του ιταλικού ποδοσφαίρου. Σε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως η Μπουντεσλίγκα, όπου από την ίδρυση της το 1963, μόνο η Μπάγερν Μονάχου και η Γκλάντμπαχ το έχουν κατακτήσει τρεις συνεχόμενες φορές, οι «Μπορούσιανς» της Ντόρτμουντ έκαναν το repeat στους τίτλους, μετά τη νίκη τους με 2-0 επί της Γκλάντμπαχ, ενώπιον 80 χιλιάδων οπαδών που είχαν κατακλύσει το Βεστφάλεν, ή Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ, όπως ονομάζεται από το 2005 το ιστορικό γήπεδο στη Βεστφαλία, απόρροια της χορηγικής συμφωνίας με ασφαλιστική εταιρεία. Εξάλλου, η ιστορία του Βεστφάλεν είναι ενδεικτική της κατάστασης στην οποία βρισκόταν η Ντόρτμουντ τα τελευταία χρόνια.
Η κακοδιαχείριση και η μεγαλομανία της διοίκησης χαρακτήρισαν την περίοδο μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1996 και του Τσάμπιονς Λιγκ το 1997. Τα χρέη από τις αποτυχημένες διοικητικές επιλογές συσσωρεύονταν, αλλά κρύφτηκαν επιμελώς κάτω από το χαλί της κατάκτησης του πρωταθλήματος το 2002 και της συμμετοχής την ίδια χρονιά στον χαμένο τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ με την Φέγενορντ, στο Ρότερνταμ. Η είσοδος στις αρχές του 21ου αιώνα στο χρηματιστήριο, η επίθεση που δέχθηκαν αργότερα οι μετοχές της, η κατάρρευση του τηλεοπτικού συμβολαίου της Λίγκας με τον όμιλο του Λέο Κίρχ, το 2002, και η αποτυχία της Ντόρτμουντ να προκριθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, γνωρίζοντας οδυνηρό αποκλεισμό στα πέναλτι από την Μπριζ, έφεραν στην επιφάνεια τα συσσωρευμένα χρέη και η φούσκα έσκασε με εκκωφαντικό θόρυβο. Μόλις πριν λίγους μήνες ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου, Ούλι Χένες, αποκάλυψε ότι, εκείνη την περίοδο, οι Βαυαροί είχαν δανειοδοτήσει με τουλάχιστον δύο εκατομμύρια ευρώ την Ντόρτμουντ προκειμένου να καλύψει άμεσα μισθούς ποδοσφαιριστών που βρίσκονταν στα πρόθυρα κατάθεσης προσφυγών, γεγονός που θα έβαζε οριστικό τέλος στην προσπάθεια εξυγίανσης του συλλόγου και ίσως οδηγούσε τη Ντόρτμουντ στον υποβιβασμό, για δεύτερη φορά στην ιστορία της στη Μπουντεσλίγκα, μετά το 1972.
Τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν τη διοίκηση του συλλόγου να πουλήσει το στάδιο Βεστφάλεν σε μεγάλη μεσιτική εταιρεία. Αυτή με τη σειρά της το μεταπωλεί σε άλλο μεσιτικό όμιλο με τον οποίο η Ντόρτμουντ συμφωνεί, κατόπιν διακανονισμού, έτσι ώστε να επανακτήσει την ιδιοκτησία του γηπέδου μέχρι το 2017. Ο σύλλογος αδυνατεί να πληρώσει τις δόσεις, αλλά επιτυγχάνει συμφωνία εξυπηρέτησης μόνο των τόκων, που της δίνει την ευκαιρία να ανασάνει οικονομικά και να αποφύγει τη χρεοκοπία που πλησίαζε απειλητικά. Το 2006 εξασφαλίζει τραπεζικό δάνειο από τη Μόργκαν Στάνλει, επαναγοράζει το Βεστφάλεν και παραχωρεί στον ασφαλιστικό όμιλο, Σίγκναλ Ιντούνα, τα δικαιώματα ονομασίας του σταδίου, έως το 2016.
Τα πάγια ετήσια έσοδα από την παραχώρηση του ονόματος του γηπέδου, το μεγάλο τηλεοπτικό συμβόλαιο, η πίστη των οπαδών της και τα περισσότερα από 50 χιλιάδες διαρκείας και η ανάδειξη ποδοσφαιριστών από τις ακαδημίες, οδηγεί την Ντόρτμουντ μακριά από την καταστροφή. Τα χρέη παραμένουν, αλλά πλέον εξυπηρετούνται και η αγωνιστική εκτόξευση του συλλόγου αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τους δανειστές.
Η πορεία από την απαξίωση στην καταξίωση καταγράφεται ως εξής: Από την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος το 2002 και την εμφάνιση των οικονομικών προβλημάτων η Ντόρτμουντ κατετάγη 3η το 2003 και αποτυγχάνει να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το 2004 τερματίζει 6η και αποκλείεται στον τρίτο γύρο του Ίντερτότο από τη Γκένκ. Το 2005 βγαίνει 7η και αποκλείεται στον τρίτο γύρο του Ίντερτότο από την Σίγμα Όλομουτς. Το 2006 7η, το 2007 9η, το 2008 κοντεύει να υποβιβαστεί, τερματίζει τελικά 13η και αγωνίζεται στον πρώτο γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, λόγω της συμμετοχής της στον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας. Αποκλείεται από την Ουντινέζε. Εκείνο τον Μάιο, η διοίκηση της Ντόρτμουντ παραχωρεί την τεχνική ηγεσία στον Γιούργκεν Κλοπ, υπό την καθοδήγηση του οποίου η Μάιντς προβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Μπουντεσλίγκα. Το 2009, η ομάδα της Βεστφαλίας τερματίζει 9η και το 2010 επανέρχεται στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, μέσω της 5ης θέσης της Μπουντεσλίγκα. Πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα και συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου κατέληξε τέταρτη στον όμιλο πίσω από τον Ολυμπιακό. Η προσήλωση στον στόχο παρέμεινε αδιασάλευτη και η Ντόρτμουντ κατέκτησε ξανά, μαθηματικά, το φετινό πρωτάθλημα, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος, έχοντας πετύχει δύο νίκες επί της Μπάγερν Μονάχου και όντας αήττητη από την 6η αγωνιστική και για 26 συνεχόμενους αγώνες, στους οποίους υποχρεώθηκε σε μόλις πέντε ισοπαλίες. Παράλληλα, στις 12 Μαίου, θα διεκδικήσει το ντάμπλ στον τελικό του κυπέλλου με την Μπάγερν Μονάχου, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου.
Η Ντόρτμουντ διαθέτει ένα από τα πιο νεανικά ρόστερ με ποδοσφαιριστές τεχνίτες που τρέχουν ακατάπαυστα. Με Πίστσεκ και Σμέλτσερ στα άκρα της αμυντικής γραμμής, με τον Σούμποτιτς και τον καλύτερο ίσως κεντρικό αμυντικό του πρωταθλήματος, Χούμελς, μπροστά από τον τερματοφύλακα, Βάιντενφέλερ, οι Βεστφαλοί διαθέτουν την δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Με Μπέντερ και Κελ ακούραστους εργάτες στο κέντρο και την καλύτερη επιθετική γραμμή. Με τον Μπλατσικόφσκι των τεσσάρων γκολ και των 10 ασίστ, με τον Γκρόσκροιτς των 7 γκολ και 7 ασίστ, τον Ιάπωνα Καγκάβα, μήλον της έριδος κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων, με 13 γκολ και 9 ασίστ και το νέο μεγάλο ταλέντο του γερμανικού ποδοσφαίρου, 19χρονο, Μάριο Γκέτσε, που επανήλθε δριμύτερος μετά από τραυματισμό. Με επιθετική αιχμή τον καταπληκτικό φέτος Πολωνό, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, των 20 γκολ και 13 ασίστ και τον Μάρκο Ρόις, το πιο καυτό μεταγραφικό σενάριο στη Γερμανία, που αποκτήθηκε από την Ντόρτμουντ έναντι 18 εκατομμυρίων ευρώ, να αναμένεται εντός των επόμενων ημερών, οι μαυρο-κίτρινοι της Βεστφαλίας συγκεντρώνουν όλες τις προϋποθέσεις για να διαγράψουν το άχαρο παρελθόν. Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι φωνές στην χώρα της καγκελαρίου Μέρκελ που μιλούν για μία νέα δυναστεία στο γερμανικό ποδόσφαιρο, που εκ της φύσεως του αποβάλλει τους δυνάστες. Δεν είναι και λίγο για μια ομάδα που πριν λίγα χρόνια κόντεψε να αφανιστεί!
Γιώργος Τσαντάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου